Αντιμετωπίζω το ρόλο μου ως Δημοτικός Σύμβουλος με σοβαρότητα, έχω πλήρη συναίσθηση της εμπιστοσύνης αλλά και των ευθυνών που μου ανέθεσαν οι συμπολίτες μου για να συμμετέχω στο Δημοτικό Συμβούλιο. Έχω ευθύνη, όπως και ολόκληρο το Δημοτικό Συμβούλιο, να μελετώ, να έχω άποψη και να συμμετέχω στη διαμόρφωση αποφάσεων που θα κρίνουν το παρόν αλλά και το μέλλον της πόλης μου.

Την ίδια στιγμή, είναι αυτονόητο, ότι έχω και το θεσμικό δικαίωμα να ενημερώνομαι ορθά, έγκαιρα και λεπτομερώς για τα όποια πλάνα ή/και σχεδιασμούς της Τοπικής Αρχής. Αυτό δεν είναι δικαίωμα, δεν είναι προσωπική μου απαίτηση, είναι ξεκάθαρη ευθύνη που απορρέει από τη θέση του μέλους του Δημοτικού Συμβουλίου.

Η προχθεσινή συζήτηση που διεξήχθη στο Αττικόν, “Πάφος 2040”, μια εξαιρετική πρωτοβουλία της ΜΚΟ “Οξυγόνο” αποτέλεσε -δυστυχώς- την επιβεβαίωση ενός κανόνα που βιώνουμε συνεχώς. Η συζήτηση είχε ως θέμα το μακροπρόθεσμο σχεδιασμό της πόλης μας σε βάθος 20ετίας. Θα ανέμενε κάποιος ότι αυτός ο σχεδιασμός που θα παρουσιαζόταν από τον Δήμαρχο Πάφου ήταν και είναι ένα προϊόν συνδιαβούλευσης και συνδιαμόρφωσης όχι μόνο ολόκληρου του Δημοτικού Συμβουλίου αλλά και της ίδιας της κοινωνίας. Κάθε άλλο, ως μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου πληροφορήθηκα για ενέργειες ή για προθέσεις του Δήμου Πάφου για τις οποίες ουδεμία ενημέρωση είχα, ούτε καν στη σύλληψή τους.

Ανακοινώθηκαν από τον Δήμαρχο Πάφου δράσεις, επεμβάσεις και έργα που όχι μόνο δεν έτυχαν της παραμικρής συζήτησης εντός Δημοτικού Συμβουλίου αλλά έχουν προχωρήσει και σε σχεδιασμούς (!!!). Σχεδιασμοί οι οποίοι δεν έχουν εγκριθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο θα μας παρουσιαστούν απλά για τυπική έγκριση, φέρνοντάς εμάς αλλά και την κοινωνία προ τετελεσμένων. Επεμβάσεις και δράσεις που ενδεχομένως να μην μας έβρισκαν αντίθετους αλλά που θα μπορούσαμε να συμβάλουμε εποικοδομητικά, εαν ο ρόλος του Δημοτικού Συμβουλίου τύγχανε του στοιχειώδους σεβασμού. Η ίδια η διαδικασία καταμαρτυρεί την έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού όχι -μόνο- προς τα άτομα αλλά προς τον θεσμό του Δημοτικού Συμβουλίου.

Το έχουμε βιώσει ξανά:

• Ακούσαμε να ανακοινώνεται το “Pafos Innovation Institute” μέσα από μια παρόμοια εκδήλωση, χωρίς κανείς μας να έχει ιδεά.
• Είδαμε σε ΜΜΕ και Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης να εξαγγέλεται η ημερομηνία ανακοίνωσης του ΔΣ του Φορέα Πολιτισμού (σσ είχε ανακοινωθεί η 28η Νοεμβρίου 2019) χωρίς καμία προσυνεννόηση με το Δημοτικό Συμβούλιο αλλά και χωρίς την παρουσία μελών του Δημοτικού Συμβουλίο στη Δημοσιογραφική Διάσκεψη που δόθηκε αυθαίρετα και άνευ λόγο.
• Προσήλθαμε σε παρουσίαση των Αναπλάσεων Αναβαργός και Θεοσκέπαστης χωρίς καν να μας κοινοποιηθούν εκ των προτέρων οι μελέτες για να τις μελετήσουμε, ενώ το είχα ζητήσει προσωπικά σε Ολομέλεια του ΔΣ.
• Προχωρήσαμε σε εξαγορά κτιρίου του Σ.Α.ΠΑ. χωρίς κανένα δεδομένο να μας αποσταλεί εκ των προτέρων για να το μελετήσουμε, ούτε καν (έστω) την ώρα της συνεδρίασης.

Πώς μπορεί να ισχυρίζεται σήμερα ο οποιοσδήποτε στην πόλη μας ότι πράγματι υπάρχει μακροπρόθεσμο πλάνο; Ποιό είναι αυτό; Αν ρωτήσουμε όλα τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου μας είναι ενήμερα για το πού θα βρίσκεται η πόλη μας σε 10 χρόνια; Η ίδια η κοινωνία το γνωρίζει; Αν επιθυμούμε, όπως αναφέρθηκε εύστοχα στην εκδήλωση, να έχει ο Δήμος μας συνέχεια αλλά και συνέπεια δεν θα έπρεπε να έχουμε ήδη καταρτίσει ένα πλάνο 10ετίας;

Ας θυμηθούμε την επιμονή και την εμμονή με το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Λεωφόρου Ελλάδος-Ευ. Παλληκαρίδη. Για χρόνια επιχειρούσαν να μας επιβάλουν ότι η “κτιστή διαχωριστική νησίδα” όχι μόνο είναι απαίτηση των Υπηρεσιών αλλά είναι και απαραίτητη για την ασφάλεια της περιοχής. Μας έφεραν -και πάλι- προτετελεσμένων αφού προχώρησαν σε κατασκευαστικά σχέδια προτού τεθεί ενώπιον του ΔΣ ο βασικός σχεδιασμός. Ακόμα και μετά τη δημόσια διαβούλευση, η άρνηση να αφουγκραστούμε την κοινωνία ήταν πρωτοφανής. Τώρα, χρόνια μετά, και μετά την ανάληψη ενός Υπουργού που έχει δημόσια επανειλημμένα δηλώσει την κάθετη διαφωνία του με τις κτιστές διαχωριστικές νησίδες, κάποιοι έκαναν στροφή 360 μοιρών. Βεβαίως και χαιρετίζω τη στροφή, ερωτώ όμως, εαν η κινδυνολογία που για σειρά ετών προέβαλαν οδηγούσε στην υλοποίηση του Ρυθμιστικού Σχεδίου με νησίδα, σήμερα τι θα έλεγαν; Είναι αυτός ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός; Αυτό είναι το πλάνο που ακολουθούμε;

Τα οράματα τα ουσιαστικά συνδιαμορφώνονται, δεν ανακοινώνονται. Οι μακροπρόθεσμες πολιτικές δεν είναι αποφάσεις λίγων, είναι επιλογή πολλών. Πραγματική αλλαγή δεν μπορεί να υπάρξει όσο η κοινωνία αγνοείται και της επιβάλλεται να παραμείνει θεατής.

Αυτός ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός θα έπρεπε απασχολήσει το Δημοτικό Συμβούλιο σε σειρά συνεδριάσεων και μετά επιβάλλεται να ακολουθήσουν σειρά Δημόσιων Διαβουλεύσεων και επαφών με την κοινωνία, προτού συμβάλουμε για να τον αναγάγουμε σε Εθνικό Σχεδιασμό με την πλήρη εμπλοκή του Κράτους ως αρωγό. Τότε ο Δήμος Πάφου θα έχει συνέχεια και συνέπεια.

Ας δούμε το παράδειγμα του Δήμου Τρικάλων, με ένα πρόγραμμα αναρτημένο στην Ιστοσελίδα του Δήμου αλλά και της προεκλογικής πλατφόρμας του Δημοτικού Συμβουλίου, διαθέσιμο σε όλα τα μέλη της κοινωνίας. Ο Δήμος Τρικάλων πέτυχε να εμπλέξει ουσιαστικά την κοινωνία, όχι στα λόγια, στις πράξεις. Έχει θέσει στέρεα θεμέλια για τα επόμενα χρόνια με έργα ουσίας, εκσυγχρονισμού αλλά και υποδομών. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι πέραν από Smart City έχουν στόχο να δαπανήσουν 3εκ ευρώ για αντικατάσταση των σωλήνων αμιάντου του δικτύου ύδρευσης.

Αν θέλουμε να μιλούμε με σοβαρότητα για το πλάνο της πόλης μας τότε είναι θεμελιώδης η ανάγκη να ξανασυλλαβίσουμε τις προτεραιότητές μας, να αφουγκραστούμε τις πραγματικές ανησυχίες της κοινωνίας και να καταστήσουμε τους Δημότες της πόλης μας κοινωνούς ενός κοινού συν-διαμορφωμένου οράματος. Κάθε αναφορά σε αλλαγή ή σε μακροπρόθεσμο πλάνο χωρίς να έχει προηγηθεί εμπεριστατωμένη μελέτη και ουσιαστικός διάλογος αποτελεί σύνθημα κενού περιεχομένου και πυροσβεστικές κινήσεις.

Τα μεγάλα οράματα, οι μακροπρόθεσμοι σχεδιασμοί και οι ουσιαστικές αλλαγές δεν είναι συνθήματα, είναι κοινωνικά συμβόλαια. Όσοι έχουμε επιλέξει την ενασχόληση με τα κοινά -θα έπρεπε να- το ξέρουμε καλά αυτό. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό όλων των ανεπτυγμένων κοινωνιών η συμμετοχικότητα στη Δημοκρατία, η ενεργός εμπλοκή της κοινωνίας και των φορέων της σε Τοπικούς και Εθνικούς σχεδιασμούς.