Ποιος ο ρόλος της κοινωνίας και ποιος των Αρχών; Πού ξεκινούν τα δικαιώματα και πού οι ευθύνες του κάθε ενός ξεχωριστά αλλά -κυρίως- πού συναντούνται; Στέκω αμήχανος όταν συνειδητοποιώ ότι έπαψε από καιρό να μας απασχολεί το δάσος και ασχολούμαστε πολύ επισταμένα όχι μόνο με το δέντρο αλλά και με το κλαδί.
Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της Κυπριακής πραγματικότητας η έλλειψη προγραμματισμού, η απουσία στρατηγικής. Στέκουμε αδρανείς παρατηρητές αγνοώντας προφανείς κινδύνους, μέχρι να είναι αργά. Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τα αντανακλαστικά μας είναι άμεσα και μαξιμαλιστικά. Εκ των υστέρων το εξαντλούμε…έως την επόμενη φορά, που επαναλαμβάνεται η σκηνή που δείχνει πόσο απροετοίμαστοι είμαστε. Επιχειρησιακά και προληπτικά.
Η διάγνωση της ασθένειας λένε ότι είναι το ήμισυ της θεραπείας. Είναι εξαιρετικής σημασίας λοιπόν να εντοπίσουμε αν ο εφιάλτης τον οποίο ζει η Κυπριακή κοινωνία σήμερα είναι μια συγκυριακή…