Skip to main content

Έχω μάθει στις δημόσιες μου τοποθετήσεις να είμαι ξεκάθαρος και όσο μου το επιτρέπουν οι γνώσεις μου τεκμηριωμένος αλλά και αντικειμενικός. Όποια και αν είναι η απόφαση για τα Ρυθμιστικά Σχέδια οφείλει να είναι πειστικά στοιχειοθετημένη και βασισμένη σε στέρεα και ρεαλιστικά επιχειρήματα.

Έχουμε χρέος, όλοι μας και ο κάθε ένας ξεχωριστά, βάσει των γνώσεων και του αντικειμένου μας να τοποθετηθούμε ξεκάθαρα. Το χρέος αυτό το έχουμε πρωτίστως στην πόλη αλλά και στις συνειδήσεις μας. Σέβομαι απόλυτα την όποια άποψη και χαιρετίζω το διάλογο σε κάθε δημόσια συζήτηση, ιδιαίτερα όταν αφορά ζητήματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στην οποία αυτός ο διάλογος μπορεί και πρέπει να καταλήγει και στη βάση της κοινωνίας. Έχει λοιπόν ο κάθε ένας από εμάς το δικαίωμα να έχει τη δική του άποψη, δεν έχει όμως κανένας το δικαίωμα να έχει τα δικά του δεδομένα.

Έχουμε λοιπόν ένα δρόμο κατ’ εξοχήν Εμπορικό, με έντονη την παρουσία της Κατοικίας και παρόλα αυτά επιχειρούμε να τον “ανάγουμε” σε ημι-υπεραστικό ταχείας κυκλοφορίας.

Μου προκαλεί λοιπόν αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι ακόμα και Δημόσιες Υπηρεσίες δεν παραμένουν συνεπείς στα όσα διακηρύττουν:

(1) Δεχόμαστε ένα σχεδιασμό που έγινε το 2000, δηλαδή πριν σχεδόν 20 χρόνια – με ελάχιστες διαφοροποιήσεις σήμερα- ως τη “βέλτιστη” λύση αγνοώντας σύγχρονες Ευρωπαϊκές Οδηγίες.

(2) Ο σχεδιασμός έγινε από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως, το οποίο και επιμένει στην παρουσία κτιστής νησίδας, στα πρότυπα Δρόμου Πρωταρχικής Σημασίας, έστω και αν η Λεωφ. Ελλάδος δεν είναι δρόμος Πρωταρχικής Σημασίας (ΤΣΠ, Χάρτης 3):

(2.1) Το ίδιο το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως στο Τοπικό Σχέδιο Πάφου (ΤΣΠ) αναφέρει ότι σε Δρόμους Πρωταρχικής Σημασίας πρέπει να υπάρχει πολύ περιορισμένος αριθμός απευθείας οχηματικών προσβάσεων σε παρόδιες αναπτύξεις.  Εκ των πραγμάτων μη εφαρμόσιμο στην περίπτωση της Λεωφ. Ελλάδος.

(2.2) Στο Κεφ. 5.3.3.10.1 αναφέρει ότι σε περιπτώσεις που Δρόμοι Πρωταρχικής Σημασίας εφάπτονται Οικιστικών Περιοχών θα πρέπει να καθορίζεται Ζώνη Προστασίας 6 τουλάχιστον μέτρων.  Κάτι τέτοιο δεν είναι εφαρμόσιμο αλλά ούτε και προνοείται στο σχεδιασμό.

(2.3) Στην Κυκλοφοριακή Πολιτική του ΤΣΠ αναφέρεται σε αρκετά σημεία ως βασικός στόχος η ουσιαστική αναβάθμιση του ρόλου και της αποδοτικότητας των Μέσων Μαζικών Μεταφορών (ΜΜΜ) ακόμα και με αποκλειστικές λωρίδες.    Η απουσία συμπερίληψης στο συγκεκριμένο σχεδιασμό είναι κραυγαλέα. Όχι μόνο αυτό, ας φανταστούμε τι θα γίνεται σε ώρες αιχμής όταν τα Λεωφορεία θα κάνουν συχνές στάσεις.

(2.4) Θεωρούν επίσης την εκπόνηση Ολοκληρωμένων Κυκλοφοριακών Μελετών επιβεβλημένη.  Κυκλοφοριακή Μελέτη δεν έχει εκπονηθεί αλλά ακόμα κι αν έχει, δεν έχει αλλάξει τίποτα εδώ και 20 χρόνια;

(2.5) Θεωρούν το Δρόμο ως Πρωταρχικής Σημασίας από το 2000.  Το ΤΣΠ έχει αναθεωρηθεί  τουλάχιστον 4 φορές από το 2000 (2003,2008,2011,2013), σε καμία από τις αναθεωρήσεις δεν έχουν χαρακτηρίσει το δρόμο ως τέτοιο.

(2.6) Επιθυμούν να θεωρούν τον δρόμο ως Πρωταρχικής Σημασίας στο σχεδιασμό αλλά την ίδια ώρα αποκλείονται οι χρήσεις που χωροθετούνται σε τέτοιους άξονες (και κάποια από τα κίνητρα του Υπουργικού Συμβουλίου).

(2.7) Σε επιστολή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως (07 Σεπτεμβρίου 2018) για την Κυκλοφοριακή Πολιτική των Τοπικών Σχεδίων σχετικά με τυπικές διατομές δρόμων, σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει παράδειγμα με κτιστή διαχωριστική νησίδα και μία λωρίδα κυκλοφορίας σε κάθε ρεύμα.  Αφού είναι ο βέλτιστος σχεδιασμός γιατί δεν τον έχουν συμπεριλάβει;

Δηλώνω ξεκάθαρα και κατηγορηματικά ότι είμαι κάθετα Υπέρ της υλοποίησης Ρυθμιστικού Σχεδίου χωρίς κτιστή διαχωριστική νησίδα. Δεν πρόκειται να ανεχτώ ότι όποιος διαφωνεί με τον “ενηλικιωμένο” σχεδιασμό είναι και ενάντια του Έργου

(3) Το Τμήμα Δημοσίων Έργων φαίνεται να συνηγορεί επίσης με την κτιστή νησίδα.

(3.1) Το Υπουργείο Συγκοινωνιών εκπόνησε το Ολοκληρωμένο Σχέδιο Κινητικότητας Λευκωσίας.  Γιατί δεν γίνεται αναφορά για Διαχωριστική νησίδα σε δρόμους με δύο Λωρίδες κυκλοφορίας;  Δεν θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται στους “βέλτιστους” σχεδιασμούς του ίδιου Τμήματος η πρότασή τους;

(3.2) Διερωτώμαι έντονα ως προς την “επιλεκτική” μας ευαισθησία ως Δήμος στις υποδείξεις του Τμήματος Δημοσίων Έργων.  Γιατί δεν υιοθετούμε με την ίδια ευλάβεια τις υποδείξεις του Τμήματος Δημοσίων Έργων αλλά και Αστυνομίας για παρουσία κυρτωμάτων στους δρόμους μας;  Αντί τούτου, τα κυρτώματα εξαφανίζονται το ένα πίσω από το άλλο, ακόμα και σε περιοχές με σχολεία. Αφού οι υποδείξεις των Δημοσίων Έργων είναι πανάκεια, γιατί δεν ακολουθήθηκαν οι υποδείξεις τους για τις ορθές ακτίνες στροφής στο τμήμα της Ευαγόρα Παλληκαρίδη αλλά αντί τούτου αγνοήθηκαν επιδεικτικά με αποτέλεσμα τα ίδια τα λεωφορεία να μην μπορούν να στρίψουν;

(3.3) Γιατί ενώ αυτό το έργο -μαζί με άλλα εξίσου σημαντικά- έτυχε της παραμέλησης του Τμήματος Δημοσίων Έργων για χρόνια ολόκληρα και έρχεται τώρα η Τοπική Αρχή να το υλοποιήσει, οφείλουμε να δεχτούμε – έτσι απλά – τις υποδείξεις του ίδιου του Τμήματος που έχει αποδείξει εκ του αποτελέσματος ότι δεν κατάφερε να το υλοποιήσει;

Το έχουμε άλλωστε βιώσει και στο τμήμα της Ευαγόρα Παλληκαρίδη ,  δεν είναι λίγες οι φορές που ένα δυστύχημα διακόπτει εντελώς την πορεία οχημάτων.

(4) Υπάρχει ο ισχυρισμός ότι η κτιστή νησίδα θα αποκλείσει τις παράνομες δεξιόστροφες κινήσεις. Οφείλουμε να διαχωρίσουμε το ζήτημα των Τροχαίων παραβάσεων με το βέλτιστο σχεδιασμό.  Είναι με επαρκή αστυνόμευση που αντιμετωπίζονται οι Τροχαίες παραβάσεις και όχι με επιλογή μη βέλτιστων λύσεων, και δεν το λέω μόνο εγώ, το δηλώνει το ΕΤΕΚ.

(5) Ισχυρίζονται επίσης ότι η νησίδα θα παρέχει ασφάλεια στους πεζούς για διασταύρωση σε δύο στάδια.  Είναι δηλαδή παράνομες οι δεξιόστροφες κινήσεις αλλά δεν είναι παράνομη -και πιο επικίνδυνη- η διασταύρωση πεζών σε όποιο σημείο του δρόμου επιλέξουν;

(6) Τι θα γίνεται σε περιόδους συντήρησης της μιας λωρίδας του δρόμου;  Πού και πώς θα διοχετεύεται η κίνηση των οχημάτων με την παρουσία νησίδας;

(7) Η προμετωπίδα του “βέλτιστου” σχεδιασμού ότι θα προκύψουν 400 χώροι στάθμευσης απέχει μακράν της πραγματικότητας.  336 Χώροι Στάθμευσης μας έχουν ανακοινωθεί από τους μελετητές, χωρίς να λάβουν υπόψη τις προσβάσεις των αναπτύξεων.  Εκτιμώ ότι τουλάχιστον 15% θα πρέπει να αφαιρεθούν, άρα μάλλον πρέπει να κάνουμε αναφορά για 250-280 Χώρους Στάθμευσης.

Παραδείγματα Σχεδιασμού

Όλα αυτά τα ερωτήματα -μαζί και με άλλα- και η “ασυνέπεια” που εντοπίζω μαζί με τις ανησυχίες που έχω εκφράσει και στο παρελθόν σε προηγούμενο άρθρο μου, δεν μου επιτρέπουν να συνηγορήσω σε ένα σχεδιασμό που -κατά την άποψή μου- θα “εγκλωβίσει” μια πόλη ολόκληρη για τα επόμενα χρόνια.  Το επιχείρημα ότι αν δεν ενταχθεί το πρόγραμμα φέτος στον προϋπολογισμό τότε πολύ πιθανόν να μην γίνει ποτέ είναι τουλάχιστον επικίνδυνο. Όσοι προβάλλουν αυτό το επιχείρημα ισχυρίζονται με λίγα λόγια ότι μετά το πέρας αυτού του έτους δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν άλλα έργα στην Πάφο; Υπό την πίεση του χρόνου θα πρέπει να αποδεχτούμε “a priori” σχεδιασμούς με τους οποίους ενδεχομένως να διαφωνούμε;  Ε λοιπόν όχι, παρά ένα κακό έργο φέτος εγώ επιλέγω ένα καλό έργο του χρόνου. Αυτή θα έπρεπε -κατά την άποψή μου- να είναι και η γενική αντίληψη κάθε Τοπικής Αρχής. Τα έργα άλλωστε που πραγματοποιούνται σε μια πόλη δεν είναι τρόπαια, όποια πόλη μαζέψει τα περισσότερα, αλλά πρέπει να αντιμετωπίζουν πραγματικά και ουσιαστικά προβλήματα και να τα επιλύουν όχι μόνο στο άμεσο μέλλον αλλά και για τις επόμενες δεκαετίες.  

Δηλώνω ξεκάθαρα και κατηγορηματικά ότι είμαι κάθετα Υπέρ της υλοποίησης Ρυθμιστικού Σχεδίου.  Δεν πρόκειται να ανεχτώ ότι όποιος διαφωνεί με τον “ενηλικιωμένο” σχεδιασμό είναι και ενάντια του Έργου, δεν νομιμοποιείται κανένας να ισχυρίζεται ότι κόπτεται περισσότερο για την πόλη από τον άλλο ούτε και να προφασιζόμαστε υστεροβουλία σε όσες φωνές τολμούν να έχουν άποψη, και να την τεκμηριώνουν.  Αναμένω ανάλογη τεκμηρίωση όσων τάσσονται υπέρ της κτιστής νησίδας αλλά και διάθεση για ειλικρινή διάλογο.

Είναι ιστορική υποχρέωση όλων μας να δημιουργήσουμε μια νέα, σύχρονη πόλη που να ανταποκρίνεται στο πνεύμα των καιρών και να εφράζει με αμεσότητα τις προσδοκίες της κοινωνίας. Να συνθέσουμε, να δυναμώσουμε, να αλλάξουμε εποχή, να εμβαθύνουμε τη Δημοκρατία. Να δώσουμε φωνή και ρόλο στην Κοινωνία των πολιτών. Ήρθε ξανά η ώρα να κοιτάξουμε δίπλα μας, να θυμηθούμε για ποιούς αγωνιζόμαστε και ποιούς οφείλουμε να εκπροσωπούμε.  

ΥΓ:  Δεν εντόπισα βιβλιογραφία που να προάγει την παρουσία νησίδας σε δρόμους με δύο λωρίδες.  Αντιθέτως, εντόπισα βιβλιογραφία που να την αποτρέπει, με κυριότερη την αναφορά της AASHTO (Αμερικανική Ένωσης Εμπειρογνωμόνων Κρατικών Αυτοκινητοδρόμων και Συγκοινωνιών), η οποία αναφέρει ρητά: “Η νησίδα είναι επιθυμητή σε αρτηρίες με 4 ή περισσότερες λωρίδες”.  Είμαι βέβαιος ότι για να το λένε κάτι θα ξέρουν.