Έχω μάθει να τοποθετούμαι ξεκάθαρα και επιχειρηματολογώντας να υποστηρίζω τις απόψεις μου.  Έχω πλήρη επίγνωση της έννοιας του κομματικού πατριωτισμού. Την ίδια ώρα έχω συνειδητοποιήσει από νωρίς ότι αυτό δεν συνεπάγεται της τυφλής υπακοής ή πλήρης εναρμόνισης με όλες τις αποφάσεις του κομματικού μου φορέα αλλά -κυρίως- στις αρχές και στην ιδεολογία που πρεσβεύει.  Άλλωστε η διατύπωση θέσεων και πεποιθήσεων δεν μπορούν να λείπουν από το δημόσιο λόγο που έχω επιλέξει να συμμετέχω.  Δεν θα το κρύψω λοιπόν ότι δεν είμαι σύμφωνος με την αναβολή των Δημοτικών εκλογών.  Το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε την Τετάρτη 25/10/2016 την αναβολή των Δημοτικών Εκλογών λόγω της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Διαφωνώ λοιπόν με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ιδιαίτερα σε συνάρτηση με το χρονικό ορίζοντα που έχει επιλεγεί να ληφθεί η συγκεκριμένη απόφαση.  Η μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ένα μείζων ζήτημα το οποίο συζητείται εδώ και χρόνια, θα μπορούσε να λαμβανόταν αυτή η απόφαση προ εξαμήνου ή έτους.  

Η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για αναβολή των Δημοτικών εκλογών αποτελεί σίγουρα βασικό θέμα συζήτησης των τελευταίων ημερών.  Εκτιμώ ότι η συγκεκριμένη πρόταση νόμου προς τη βουλή όχι μόνο δεν είναι ωφέλιμη αλλά ίσως και να διακινδυνεύει την πρόοδο της μεταρρύθμισης.  Με μορφή κατεπείγοντως η Βουλή καλείται να εγκρίνει ή να απορρίψει την πρόταση κυριολεκτικά στο παρά πέντε αφού τα χρονικά περιθώρια που υπάρχουν – εκ των πραγμάτων – είναι μέχρι τις 4 Νοεμβρίου.  

• Μέχρι τώρα υπήρχε το φυσικό χρονοδιάγραμμα της 18ης Δεκεμβρίου για να εγκριθεί από τη βουλή το νομοσχέδιο της μεταρρύθμισης υπό την πίεση της ανανέωσης των Δημοτικών Συμβουλίων.  Δεν είναι ορατός ο κίνδυνος αναβολής ΚΑΙ αυτής της συζήτησης αφού πλέον θα χαθεί το ορόσημο των εκλογών;
• Δεν είναι λίγοι εκείνοι εκ των υφιστάμενων Δημάρχων, Δημοτικών Συμβούλων, Κοινοταρχών και Κοινοτικών Συμβούλων που δήλωσαν ότι δεν επιθυμούν επανεκλογή επειδή θεωρούν ότι έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο της προσφοράς τους.  Πώς είναι δυνατόν να τους επεκτείνουμε τη θητεία για ακόμη 2,5 χρόνια;  Πόσο πίσω μπορούν να οδηγηθούν οι Δήμοι και οι κοινότητές μας με άτομα που αυτοβούλως δηλώνουν ότι δεν έχουν άλλες δυνάμεις/χρόνο ή όρεξη για προσφορά;  Ερωτώ, ποιά θα είναι τα κίνητρα για προσφορά ενός Δημάρχου ή Κοινοτάρχη που δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να επαναδιεκδικήσει, ιδιαίτερα όταν γνωρίζει ότι σε 3 χρόνια η κοινότητά του ή ο Δήμος του δεν θα υφίσταται;
• Όταν δύο εκ των εκλελεγμένων Δημάρχων το 2011 των μητροπολιτικών Δήμων απέχουν των καθηκόντων τους και μάλιστα στο Δήμο Λάρνακας εκτελεί χρέη Δημαρχεύων ο Αντιδήμαρχος από τον Μάρτιο του 2016 πώς είναι δυνατόν να συζητούμε για παράταση;
• Δεν είναι φρονιμότερο να εξαγγελθούν οι Δημοτικές με θητεία 3 ετών, εις γνώση όλων όσων διεκδικούν εκ των προτέρων;  Πώς αυτό επηρεάζει ή αναιρεί την υϊοθέτηση της μεταρρύθμισης ή της ταυτόχρονης εκλογής με τις Ευρωεκλογές;
• Ήδη σε όλους σχεδόν τους Δήμους (αν όχι όλους) έχουν ξεκινήσει προεκλογικές διεργασίες, υποψήφιοι έχουν εξαγγείλει, έχουν συνασπιστεί συνεργασίες.  Aναβολή των εκλογών στο “παρά πέντε” λοιπόν εγκυμονεί τον κίνδυνο παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου και αντιπολίτευσης με ότι αυτό συνεπάγεται.

Έχω την εντύπωση ότι η απόφαση του Υπουργικού διαταράσσει την κανονικότητα μας πολύ περισσότερο απ’ότι συμβάλλει στην καλλιέργεια κλίματος εναρμόνισης με τα ζητήματα της μεταρρύθμισης.  Δεν έχω πειστεί ότι η διεξαγωγή Δημοτικών εκλογών έρχεται σε οποιαδήποτε σύγκρουση με την εφαρμογή της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κάθε άλλο μάλιστα.  Πλέον η Βουλή εν τη σοφία της έχει το λόγο να αποφασίσει.  Ας μην ξεχνούμε όμως ότι “Καιρός επί πάσιν άριστος”.   Αν οι εξελίξεις στο Εθνικό μας θέμα ήσαν τόσο ραγδαίες τότε βέβαια θα συνηγορούσαμε όλοι ενόψει επίλυσης του Κυπριακού.  Αυτός όμως ο ορίζοντας ήταν ορατός εδώ και καιρό.

Αναμένω τα σημάδια ετοιμότητας για αλλαγή, να μπουν τα θεμέλια για ένα καινούργιο πολιτικό σκηνικό και αυτό δεν μπορεί να συμβεί συντηρώντας το υφιστάμενο πολιτικό σκηνικό της τοπικής αυτοδιοίκησης, επιβάλλεται ανανέωση εντολής σε όλους.  Όσοι θέλουμε να αποκαλούμαστε η νέα γενιά οφείλουμε να δώσουμε υπόσχεση να προχωρήσουμε μπροστά χωρίς συμβιβασμούς, να μην χαριστούμε σε κανένα.  Να είμαστε ο αυστηρότερος κριτής του πολιτικού μας φορέα, του ΔΗΣΥ γιατί αυτό επιβάλλει η μεγάλη φιλελεύθερη ιδεολόγια μας.  Να μιλήσουμε ξανά με τον κόσμο της λογικής και του μέτρου.  Η εποχή απαιτεί λύσεις.  Ζητά ανθρώπους με όρεξη να βγουν μπροστά και να εκφράσουν τις αγωνίες της γενιάς μας.